Gezondheid Winnaars

Hoe heb je Tierrafino leren kennen? Wat was je eerste contact met Tierrafino en het materiaal? 

Toen ik voor het eerst naar Nederland kwam, had ik een achtergrond in het bouwen met aarde in de Verenigde Staten, vooral met aangestampte aarde. Maar iedereen hier vertelde me dat het niet mogelijk was om in Nederland met leem te bouwen. Vastbesloten om iemand te vinden die mijn passie deelde, begon ik te zoeken, ook al was dit in het beginstadium van het internet. Uiteindelijk ontdekte ik dat Carl net was begonnen met het maken van aardpleisters en Tierrafino had opgericht. Hij maakte deze pleisters in zijn kelder. Op dat moment werkte ik niet in de bouw maar in de grafische sector. Toch verlangde ik terug naar het aarden bouwen. Ik besloot Carl een brief te schrijven, waarin ik mijn verlangen uitte om in Nederland in de aarden bouw te gaan. Hij antwoordde en nodigde me uit voor een gesprek. Toen ik Carl ontmoette, leidde hij me in de richting van bepleistering in plaats van leem, wat een nieuwe richting voor me was. Tegelijkertijd bouwde ik ook aarden ovens en had ik al een grote liefde voor het bouwen met aarde. Carl en Tierrafino openden een deur voor me en lieten zien dat het inderdaad mogelijk was om deze passie in Nederland na te streven. Kort na onze eerste ontmoetingen begon ik met het geven van workshops bij Tierrafino, gericht op het bouwen van ovens. We organiseerden zelfs een dag aardewerk bouwen met kinderen, in samenwerking met Caterina. Dit was mijn eerste contact met Tierrafino, Carl en Caterina, rond 2005 of 2006.

En wat is gezondheid voor jou in relatie tot wat je doet als klei-expert?

Voor mij draait gezondheid niet alleen om het werken met niet-giftige en hernieuwbare materialen. Het gaat ook om wat ik achterlaat voor klanten en toekomstige generaties. Werken met deze gezonde materialen draagt bij aan mijn eigen welzijn en ik voel me goed als ik weet welke impact ze hebben. Deze materialen zijn niet alleen niet giftig, maar ze hebben ook een minimale voetafdruk, wat toekomstige generaties ten goede komt. Aardse materialen hebben opmerkelijke kwaliteiten. Ze helpen de vochtigheid te reguleren, zijn antistatisch en bieden zelfs bescherming tegen straling. De hernieuwbaarheid van klei spreekt me bijzonder aan. Als ik bijvoorbeeld een huis pleister en na tien jaar willen de nieuwe bewoners de klei niet meer, dan kan het gewoon van de muren worden geschraapt en opnieuw worden gebruikt. Als het niet hergebruikt wordt, kan het terug de grond in zonder het milieu te schaden, want het is gewoon klei en zand. Ik vind het geweldig dat je kunt bouwen met materialen die onder je voeten vandaan komen. Dit aspect van het bouwen met aarde is erg belangrijk voor mij. Werken met deze materialen geeft me veel energie en is op zich een gezonde bezigheid. Ik denk dat dit echt mijn gevoelens samenvat over de gezondheidsvoordelen van het gebruik van aardse materialen.

En hoe zit het met schoonheid? Wat is jouw kijk op schoonheid in relatie tot je werk? 

Als ik in de natuur rondkijk naar de verschillende kleuren aarde en planten, zie ik nooit lelijke combinaties. Alles is in harmonie. Je kunt allerlei kleuren hebben, maar ze mengen altijd prachtig. Ik vind dezelfde harmonie als ik met aarden pleisters werk. De kleuren van de klei en het zand vullen elkaar van nature aan, waardoor er een gevoel van schoonheid ontstaat. En voor mij is dat schoonheid.

Voor mij ligt de schoonheid in deze natuurlijke materialen. De combinaties die je kunt maken met klei en zand zijn van nature mooi. Schoonheid is natuurlijk subjectief, maar ik vind de kleuren die uit natuurlijke materialen komen prachtig. Wanneer ze worden toegepast op interieurs of exterieurs, wordt deze schoonheid duidelijk. Het is een weerspiegeling van wat er van nature aanwezig is op aarde.

Meer bewerkte materialen zoals beton roepen bij mij daarentegen niet dezelfde warmte of schoonheid op. Elke kleur leemstuc, natuurlijke pigmenten of producten zoals Tadelakt hebben echter een tijdloze schoonheid. Ze resoneren met ons als mensen omdat we al eeuwen bouwen met aarde, het zit in onze genen en het is comfortabel voor ons. Het voelt natuurlijk aan, zoals je een kind een zandbak of klei geeft om mee te spelen - ze voelen zich instinctief thuis.

Het gebruik van natuurlijke materialen brengt ons dichter bij onze wortels. De esthetiek van deze materialen is nauw verbonden met de natuur. Door ze in huis te halen, creëer je een gevoel van harmonie, vergelijkbaar met het gevoel in de bergen, in het bos of aan het strand te zijn. Het bevordert de nabijheid van de natuur en resoneert met onze menselijke essentie. Als ik in een huis ben met leemstuc of natuurlijke verf, voel ik een verbinding met de natuur en een gevoel van hoe we als mensen zouden moeten zijn.

"Het resoneert met wie we zijn als mensen". Dat is echt heel mooi. Prachtig gezegd. En vakmanschap resoneert daarmee. Wat is jouw perspectief op vakmanschap?

Ik denk dat je van je werk moet houden. Als je van je werk houdt, wordt het als kunst of vakmanschap omdat je er een stukje van jezelf in stopt. Als je je hiervan bewust bent en werkt met een doel en een goede intentie, laat je een deel van jezelf achter in wat je creëert. Dit vakmanschap, deze persoonlijke touch, resoneert bij je klanten en zelfs bij degenen die je werk gewoon zien. Als je je werk met liefde en intentie doet, bouw je een relatie op met je klanten en worden de stukken die je maakt beter.

De materiaalkeuze is ook cruciaal. Voor mij houdt vakmanschap in dat ik creëer wat de klant wil en dat ik een balans vind tussen mijn mogelijkheden, de wensen van de klant en de materialen die ik gebruik. Nu ik ouder word en meer aan toekomstige generaties denk, wil ik iets achterlaten waar ik trots op ben en dat positief bijdraagt aan de wereld. Ik streef ernaar constructief te zijn en een zinvolle bijdrage te leveren, in plaats van schade te berokkenen.

Dit verlangen om iets bij te dragen en de liefde voor mijn werk maken integraal deel uit van mijn gevoel voor vakmanschap. Ik wil een blijvende, positieve impact achterlaten voor mijn kinderen en toekomstige generaties.

Ik hou echt van hoe je het zegt. Het resoneert echt met het DNA van Tierrafino en de richting die we opgaan.

Voor mij voelt Tierrafino als het vinden van een familie, een groep mensen die resoneren met mijn ideeën over materialen en vakmanschap. Ik geloof dat werk dat met liefde wordt gedaan kunst is, en kunst is werk dat met liefde wordt gedaan. Iedereen moet voor zichzelf beslissen, maar het wordt veel gemakkelijker om mijn vak uit te oefenen als ik hou van de materialen waarmee ik werk. Tierrafino is een thuiskomen voor mij omdat onze filosofie en denkwijze nauw bij elkaar aansluiten als het gaat om schoonheid en het gevoel dat hun producten oproepen, wat weer van invloed is op wat ik kan creëren.

Ik heb een speciale band met klei. Anderen hebben het al voor mij gezegd, maar voor mij voelt klei als iets levends. Het ademt, het absorbeert en geeft water af en het gaat over van de ene naar de andere toestand. Als je water toevoegt, wordt het vloeibaar; als het water verdampt, droogt het op. Droog lijkt het levenloos, maar door water toe te voegen komt het weer tot leven. Deze eigenschap van klei maakt dat het voor mij bijna levend aanvoelt.

In meer diepgaande zin, als je kijkt naar bijbelse termen, werd Adam gemaakt van klei, wat symboliseert dat we uit klei komen en ernaar terugkeren als we sterven. Klei is intrinsiek verbonden met ons als mens. Het maakt deel uit van ons leven en onze geschiedenis. We hebben allemaal een aangeboren verbondenheid met klei.

Laatste vraag, hoe staat dit in verband met Xavi? Hebben jullie het project samen gedaan?

Ja, dat hebben we gedaan. Xavi en ik noemen onszelf broers. Hij volgde een workshop die ik gaf in leemstuc, leempleister, in 2007. Tijdens de workshop zei hij: "Ik wil dit echt voor mijn werk doen. Als je een andere baan hebt of zo en je hebt iemand nodig, vraag het me."

Twee maanden later kwam hij met een klus die hij had verworven. Hij zei: "Ik weet niet echt wat ik doe, maar deze man wil leempleister en muurverwarming en al die dingen. Zou je dat samen met mij willen doen?" Sindsdien werken we samen. Sinds 2007/2008 hebben we allebei onze eigen bedrijven, maar we doen alles samen.

Wow, en dan is het goed om te weten of dit project door jullie allebei is gedaan.

Ja, het was zeker een gezamenlijke inspanning. Ik was het belangrijkste contact met de klant en besprak ideeën zoals de labs die we bouwden en het riet in de muur. De klant had handgemaakte en handgeschilderde tegels die ze in de muur wilde verwerken. Het was een samenwerkingsdans tussen de klant, mij en Xavi. Hoewel ik het contact verzorgde, was de uitvoering van het werk een gezamenlijke inspanning van Xavi en mij. We zijn als linker- en rechterhand.

Moeten we deze vragen dan ook aan Xavi stellen, of is dit jullie gezamenlijke visie op de dingen?

Ik denk dat het heel erg een gezamenlijke visie is. Hij kan een ander perspectief geven of andere aspecten benadrukken die voor hem belangrijk zijn. Als je de tijd wilt nemen om hem te bellen en het te vragen, zou dat goed zijn. Maar ik denk dat ik voor ons beiden spreek.

Oké, dat kan ik me voorstellen. En we kunnen het presenteren als jouw visie.

Ja, absoluut.